Το διαβάσαμε στο http://www.parentbook.gr και δίνει μια εξήγηση γιατί τα κορίτσια δεν έχουν τόσο καλή σχέση με τα Μαθηματικά. Έχετε σκεφτεί ότι η φύση των παιχνιδιών που ασχολούνται τα αγόρια παρακινούν την θετική σκέψη σε αντίθεση με τα παιχνίδια των κοριτσιών;
Πολλές φορές η σχολική φοβία συνδέεται με τη φοβία που αναπτύσσει το παιδί για ένα συγκεκριμένο σχολικό μάθημα. Η συνηθέστερη τέτοια περίπτωση είναι το άγχος του παιδιού ή ακόμα και η φοβία του για τα Μαθηματικά.
Πόσο πιθανό είναι η φοβία που έχει αναπτύξει το παιδί για το συγκεκριμένο μάθημα να του έχει «κληροδοτηθεί» από τους γονείς του και μάλιστα από τη μητέρα του; Καθώς πλήθος ερευνών έχουν μελετήσει τη σχέση του γυναικείου φύλου με τα μαθηματικά, είναι σημαντικό για τις μητέρες, ειδικά εκείνες που δεν αισθάνονται ότι είναι «μαθηματικά μυαλά» να μη μεταδίδουν άμεσα ή έμμεσα τη δική τους φοβία για τα μαθηματικά στις κόρες τους, διαιωνίζοντας έτσι αυτό το στερεότυπο ότι οι γυναίκες δεν είναι καλές στα μαθηματικά. Μάλιστα, τα παιδιά σχολικής ηλικίας επηρεάζονται ιδιαίτερα από τη στάση των γονιών τους απέναντι στο σχολείο και ειδικά από τη στάση του γονιού που είναι του ίδιου φύλου με αυτά.
Πώς μπορούν οι γονείς και κυρίως οι μητέρες να αποφύγουν αυτή την παγίδα;
3ον Ακόμα και τα αγόρια της οικογένειας μπορεί να αναπτύξουν φοβία για μαθηματικά, εάν σας ακούν από μικρά να μιλάτε με τρόμο για τα Μαθηματικά και να λέτε πόσο χαρήκατε, όταν τελειώσατε το σχολείο και απαλλαχτήκατε από αυτό το μάθημα. Αντίθετα, είναι σημαντικό να εξηγείτε πως τα μαθηματικά είναι μέσα στη ζωή μας και τα χρησιμοποιούμε συνεχώς (π.χ. για να μοιράσουμε δίκαια τους βώλους στους φίλους μας, για να διαλέξουμε το συντομότερο δρόμο για να πάμε στον προορισμό μας).
Μικρή συμβουλή: Μη διστάσετε να κάνετε δώρο στην κόρη σας ένα παιχνίδι - κατασκευή/μαστορέματα
Πολλές φορές η σχολική φοβία συνδέεται με τη φοβία που αναπτύσσει το παιδί για ένα συγκεκριμένο σχολικό μάθημα. Η συνηθέστερη τέτοια περίπτωση είναι το άγχος του παιδιού ή ακόμα και η φοβία του για τα Μαθηματικά.
Πόσο πιθανό είναι η φοβία που έχει αναπτύξει το παιδί για το συγκεκριμένο μάθημα να του έχει «κληροδοτηθεί» από τους γονείς του και μάλιστα από τη μητέρα του; Καθώς πλήθος ερευνών έχουν μελετήσει τη σχέση του γυναικείου φύλου με τα μαθηματικά, είναι σημαντικό για τις μητέρες, ειδικά εκείνες που δεν αισθάνονται ότι είναι «μαθηματικά μυαλά» να μη μεταδίδουν άμεσα ή έμμεσα τη δική τους φοβία για τα μαθηματικά στις κόρες τους, διαιωνίζοντας έτσι αυτό το στερεότυπο ότι οι γυναίκες δεν είναι καλές στα μαθηματικά. Μάλιστα, τα παιδιά σχολικής ηλικίας επηρεάζονται ιδιαίτερα από τη στάση των γονιών τους απέναντι στο σχολείο και ειδικά από τη στάση του γονιού που είναι του ίδιου φύλου με αυτά.
Πώς μπορούν οι γονείς και κυρίως οι μητέρες να αποφύγουν αυτή την παγίδα;
1ον Το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσουν ότι οι μαθηματικές δεξιότητες δεν είναι συνάρτηση του φύλου. Η άποψη ότι οι άνδρες είναι καλοί στα μαθηματικά, ενώ οι γυναίκες όχι, είναι ένα στερεότυπο που πολλοί ερευνητές έχουν αποδομήσει.
Από τη στιγμή που οι γονείς, και ειδικά η μητέρα, απελευθερωθεί από αυτήν τη στερεοτυπική άποψη, θα αρχίσει να διαμορφώνει θετικές προσδοκίες σε σχέση με τις ικανότητες του παιδιού της στα μαθηματικά, γεγονός που θα επηρεάσει θετικά τη σχέση του παιδιού με αυτό το μάθημα.
Για να καταλάβετε πώς γίνεται αυτό, παραθέτουμε το παράδειγμα που έχουμε δώσει στην ενότητα «Αυτοεκπληρούμενη Προφητεία» :
Θεωρούμε ότι το ένα μας παιδί είναι χαρισματικό και γρήγορο στα Μαθηματικά ενώ το άλλο υστερεί.Βασισμένοι σε αυτή την αντίληψη προσδοκούμε ότι το πρώτο παιδί θα στραφεί στις θετικές επιστήμες, ενώ το δεύτερο στο θεωρητικό κλάδο. Έτσι, αγοράζουμε στο πρώτο παιδί παιχνίδια με μαθηματικούς γρίφους, συζητάμε πολύ μαζί του για την ομορφιά των μαθηματικών, του κάνουμε όλο και πιο δύσκολες ερωτήσεις στα μαθηματικά, ενώ με το δεύτερο παιδί μένουμε στα βασικά και αποφεύγουμε τις μαθηματικές προκλήσεις. Το πιθανότερο είναι ότι το πρώτο παιδί θα έχει υψηλές επιδόσεις στα μαθηματικά.
2ον Οι γονείς πρέπει να αποβάλλουν την ιδέα ότι οι ικανότητες είναι αμετάβλητες ιδιότητες που με κάποιο τρόπο το παιδί κουβαλάει. Αυτή η άποψη εκφράζεται με φράσεις όπως «Ποτέ δεν ήμουν καλός στα Μαθηματικά», «Εάν αναλάβω τα οικονομικά, θα σας καταστρέψω», «Καλά, είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως. Μόλις βλέπω νούμερα, ζαλίζομαι». Οι φράσεις αυτές δεν αφήνουν περιθώρια εξέλιξης και μεταφέρουν στα παιδιά την αντίληψη ότι ή είμαστε σε κάτι καλοί ή δεν είμαστε και όχι ότι μπορούμε να γίνουμε καλοί, εάν προσπαθήσουμε και εργαστούμε με σύστημα.
Τέτοιες φράσεις συνήθως συνοδεύουν και σχετικές ενέργειες. Π.χ. όταν έρχονται λογαριασμοί, η μητέρα τους δίνει πάντα στον πατέρα λέγοντας «Δες τους εσύ, γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω από νούμερα» ή όταν το παιδί ρωτά τη μητέρα κάτι που απαιτεί μαθηματικές πράξεις η μητέρα το παραπέμπει αμέσως στον πατέρα ή άλλον άρρενα της οικογένειας.
Στην πράξη τα παραπάνω σημαίνουν ότι αντί να αποφεύγετε το αντικείμενο του «φόβου» σας, δηλαδή τα Μαθηματικά, θα πρέπει να δείτε την καθημερινή ενασχόληση του παιδιού ως μια καλή ευκαιρία να τα προσεγγίσετε και να μάθετε περισσότερα. Μάλιστα καλό είναι να το κάνετε με ενθουσιασμό και να δείξετε έτσι στο παιδί σας ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια να μάθει κανείς περισσότερα.
Από τη στιγμή που οι γονείς, και ειδικά η μητέρα, απελευθερωθεί από αυτήν τη στερεοτυπική άποψη, θα αρχίσει να διαμορφώνει θετικές προσδοκίες σε σχέση με τις ικανότητες του παιδιού της στα μαθηματικά, γεγονός που θα επηρεάσει θετικά τη σχέση του παιδιού με αυτό το μάθημα.
Για να καταλάβετε πώς γίνεται αυτό, παραθέτουμε το παράδειγμα που έχουμε δώσει στην ενότητα «Αυτοεκπληρούμενη Προφητεία» :
Θεωρούμε ότι το ένα μας παιδί είναι χαρισματικό και γρήγορο στα Μαθηματικά ενώ το άλλο υστερεί.Βασισμένοι σε αυτή την αντίληψη προσδοκούμε ότι το πρώτο παιδί θα στραφεί στις θετικές επιστήμες, ενώ το δεύτερο στο θεωρητικό κλάδο. Έτσι, αγοράζουμε στο πρώτο παιδί παιχνίδια με μαθηματικούς γρίφους, συζητάμε πολύ μαζί του για την ομορφιά των μαθηματικών, του κάνουμε όλο και πιο δύσκολες ερωτήσεις στα μαθηματικά, ενώ με το δεύτερο παιδί μένουμε στα βασικά και αποφεύγουμε τις μαθηματικές προκλήσεις. Το πιθανότερο είναι ότι το πρώτο παιδί θα έχει υψηλές επιδόσεις στα μαθηματικά.
2ον Οι γονείς πρέπει να αποβάλλουν την ιδέα ότι οι ικανότητες είναι αμετάβλητες ιδιότητες που με κάποιο τρόπο το παιδί κουβαλάει. Αυτή η άποψη εκφράζεται με φράσεις όπως «Ποτέ δεν ήμουν καλός στα Μαθηματικά», «Εάν αναλάβω τα οικονομικά, θα σας καταστρέψω», «Καλά, είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως. Μόλις βλέπω νούμερα, ζαλίζομαι». Οι φράσεις αυτές δεν αφήνουν περιθώρια εξέλιξης και μεταφέρουν στα παιδιά την αντίληψη ότι ή είμαστε σε κάτι καλοί ή δεν είμαστε και όχι ότι μπορούμε να γίνουμε καλοί, εάν προσπαθήσουμε και εργαστούμε με σύστημα.
Τέτοιες φράσεις συνήθως συνοδεύουν και σχετικές ενέργειες. Π.χ. όταν έρχονται λογαριασμοί, η μητέρα τους δίνει πάντα στον πατέρα λέγοντας «Δες τους εσύ, γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω από νούμερα» ή όταν το παιδί ρωτά τη μητέρα κάτι που απαιτεί μαθηματικές πράξεις η μητέρα το παραπέμπει αμέσως στον πατέρα ή άλλον άρρενα της οικογένειας.
Στην πράξη τα παραπάνω σημαίνουν ότι αντί να αποφεύγετε το αντικείμενο του «φόβου» σας, δηλαδή τα Μαθηματικά, θα πρέπει να δείτε την καθημερινή ενασχόληση του παιδιού ως μια καλή ευκαιρία να τα προσεγγίσετε και να μάθετε περισσότερα. Μάλιστα καλό είναι να το κάνετε με ενθουσιασμό και να δείξετε έτσι στο παιδί σας ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια να μάθει κανείς περισσότερα.
3ον Ακόμα και τα αγόρια της οικογένειας μπορεί να αναπτύξουν φοβία για μαθηματικά, εάν σας ακούν από μικρά να μιλάτε με τρόμο για τα Μαθηματικά και να λέτε πόσο χαρήκατε, όταν τελειώσατε το σχολείο και απαλλαχτήκατε από αυτό το μάθημα. Αντίθετα, είναι σημαντικό να εξηγείτε πως τα μαθηματικά είναι μέσα στη ζωή μας και τα χρησιμοποιούμε συνεχώς (π.χ. για να μοιράσουμε δίκαια τους βώλους στους φίλους μας, για να διαλέξουμε το συντομότερο δρόμο για να πάμε στον προορισμό μας).
Μικρή συμβουλή: Μη διστάσετε να κάνετε δώρο στην κόρη σας ένα παιχνίδι - κατασκευή/μαστορέματα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Εκτιμάμε τους ανθρώπους που σέβονται τους συνομιλητές τους και διδάσκουν ήθος από τα πληκτρολόγιά τους.
Το lisari είναι χώρος που ενώνει φωνές, κάνει τις διαφορετικές δυνάμεις ομόρροπες.
Είναι εδώ για να ενώσει τους μαθηματικούς και να εκφραστούν μέσα από ένα μέσο. Επομένως, οι αντεγκλήσεις και οι προσβολές δεν μας τιμούν και δεν βοηθούν το σκοπό του εγχειρήματος.
Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή και το ήθος σας!
Μάκης Χατζόπουλος