Κριτική β΄ μέρος (μετά από τα αποτελέσματα και τα Στατιστικά των Εξετάσεων 2018)

(για την κριτική α΄ μέρος πατήστε εδώ: http://lisari.blogspot.com/2018/06/2018_15.html)

Επιμέλεια: Μάκης Χατζόπουλος

Επειδή οι μεγάλες φιλίες δεν διαλύονται λόγω μιας διαφωνίας, ο Αρχιμήδης (Α) και ο Ευκλείδης (Ε) τα βρήκαν και κανόνισαν να πιούν ένα καφέ για να συζητήσουν τα αποτελέσματα των μαθηματικών 2018. Μια δεύτερη συζήτηση έχει ξεκινήσει και θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον να τους κρυφακούσουμε!

Το παρόν κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Ε: Αρχιμήδη είδες το VAR του Υπουργείου Παιδείας;

Α: Ποιο VAR Ευκλείδη;

Ε: Τα Στατιστικά που εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας.

Α: Α, ναι, τα είδα! Γιατί το λες VAR;

Ε: Αφού μου θυμίζει το σύστημα που έχει μπει στα γήπεδα ποδοσφαίρου (Video Assistant Referee) και δίνει τη δυνατότητα στο διαιτητή να ξανά δει σε επανάληψη την  αμφισβητούμενη φάση!

Α: Καλό! Άρα η αμφισβητούμενη φάση είναι η τελευταία μας ομιλία;

Ε: Σωστά! Έλαβες το μήνυμα φίλε μου;

Α: Και ποιο είναι για σένα;

Ε: Τελικά ο στόχος δεν επιτεύχθηκε.

Α: Πράγματι, τους έπεσε βαρύ το Γ θέμα.

Ε: Τελικά ήταν πρόβλημα το πρόβλημα! Επίσης οι 7 μονάδες της γραφικής παράστασης στο Β θέμα ήταν αρκετές για να κρατήσουν τους μαθητές χαμηλά. Επίσης έγραψαν και το Δ1 (3 μονάδες). Άρα ένας διαβασμένος μαθητής της Γ΄ Λυκείου που απλά έχει κενά από τις προηγούμενες τάξεις συγκέντρωσε συνολικά 25/25 + 18/25 + 0/25 + 3/25 = 46/100 μονάδες.

Α: Δυστυχώς έτσι είναι. Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι προτείναμε ομολογουμένως τα πιο λογικά θέματα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και παρόλα αυτά οι μαθητές δεν τα κατάφεραν!

Ε: Όντως! Το ποσοστό των μαθητών που είναι κάτω από τη βάσης ήταν το ίδιο! Από 83,45% που ήταν πέρυσι έγινε για την ακρίβεια 83,17% για τους μαθητές της Οικονομίας και Πληροφορικής.

Α: Που σημαίνει;

Ε: Που σημαίνει ότι οι μαθητές που ξεπερνούν τη βάση είναι λιγότεροι από 17%!

Α: Άντε; Δεν σκέφτηκα να κάνω αφαίρεση!

Ε: Δεν ειρωνεύτηκα! Απλά σου αλλάζω τη στόχευση!

Α: Και ποια είναι αυτή;

Ε: Τελικά οι μαθητές που πρέπει να βρίσκονται στη Γ΄ Λυκείου είναι το πολύ το 17% . Άντε να διαφέρει κατά 3% μερικές χρονιές.

Α: Οι υπόλοιποι;

Ε: Οι υπόλοιποι φίλε μου που δεν τα καταφέρνουν δεν θα έπρεπε να είχαν περάσει καν από τις προηγούμενες τάξεις!

Α: Άρα δεν είναι αποτυχία της Γ Λυκείου αλλά των προηγούμενων τάξεων!

Ε: Αδιαμφησβήτητα!

Α: Άρα Ευκλείδη θεωρείς ότι δεν έφταιγαν τα θέματα που προτείναμε;

Ε: Όχι, φυσικά! Ποτέ δεν φταίνε τα θέματα εξετάσεων εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις! Στην τελευταία μας συζήτηση, που έκλεισε άδοξα, εστίασα για τη μικρή έκταση που εξέτασαν τα θέματα και όχι για το επίπεδο δυσκολίας.

Α: Ό,τι θέματα και να προτείνουμε, όσο δύσκολα και να είναι, πάντα θα υπάρχουν μαθητές που θα γράψουν! Αντίθετα, όσο εύκολα και να είναι τα θέματα πάντα θα υπάρχουν μαθητές που δεν θα γράψουν! Οπότε τι συζητάμε;

Ε: Πολύ σωστό αντιπαράδειγμα! Όμως φέτος έγινε και μια αποκάλυψη! Τελικά τα απαιτητικά θέματα δεν ήταν υπαίτια για τις χαμηλές βαθμολογίες των μαθητών. Απλά οι μαθητές που αποτυγχάνουν στη Γ΄ Λυκείου κρύβονται όλα αυτά τα χρόνια πίσω από τα απαιτητικά θέματα! Πλέον είμαι πεπεισμένος, όποια θέματα και να τεθούν στις εξετάσεις ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών θα υπάρχει πάντα κάτω από τη βάση! Αυτό διαφαίνεται και στο μεγάλο ποσοστό των μαθητών που είναι κάτω από το 5!

Α: Και προφανώς δεν φταίνε ούτε τα θέματα, ούτε οι καθηγητές, ούτε και οι μαθητές Ευκλείδη!

Ε: Ξεκάθαρα φταίμε εμείς Αρχιμήδη, διαχρονικά βάζουμε υψηλές βαθμολογίες στους μαθητές σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου μέχρι Α΄ και Β΄ Λυκείου με αποτέλεσμα το πρόβλημα να συσσωρεύεται στη Γ΄ Λυκείου. Η φούσκα σπάει στην τελευταία τάξη και τότε εμφανίζεται η μεγάλη ανεπάρκεια των μαθητών.

Α: Στη Γ΄ Λυκείου βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου και όλοι αναλωνόμαστε να σχολιάζουμε πώς προέκυψε η «κορυφή» και αποφεύγουμε να δούμε τον όγκο που ορθώνεται και αυξάνεται κάτω από τη θάλασσα.

Ε: Πολύ σωστά! Και τα σχόλια που ακούμε είναι διάφορα! Άλλοι λένε για τα θέματα ότι είναι προβληματικά, άλλοι πανηγυρίζουν γιατί τα πέτυχαν, άλλοι τα συγκρίνουν με τα περσινά και ποτέ άκρη δεν βγήκε!

Α: Ευκλείδη κατά τη γνώμη μου ένας φταίει και έχει και όνομα.

Ε: Τα Φροντιστήρια θα μου πεις;

Α; Όχι φυσικά! Υπαίτια αυτής της κατάστασης είναι η κυβέρνηση .

Ε: Μήπως Αρχιμήδη η κυβέρνηση είναι ο εύκολος στόχος;  Μήπως αρνούμαστε να δούμε τις δικές μας αδυναμίες; Μήπως έτσι δικαιολογούμε τις αποτυχίες μας; Μήπως τα κάνουμε κρεμαστάρια;

Α: Μετά από τόσα χρόνια διδασκαλίας μου είναι πλέον ξεκάθαρο, μιας και είδα πράγματα εκ τον έσω, ότι φταίει η κυβέρνηση. Οι συχνές αλλαγές προγραμμάτων, οι εγκύκλιοι που δεν έχουν μια συνέχεια μας οδήγησαν εδώ. Οι γραμμές του τρένου φταίνε και όχι το τρένο που ντεραπάρει…

Ε: Γενικότητες, δεν καταλαβαίνω τι λες…

Α: Θα στα πω πιο αναλυτικά. Εσύ τι βαθμούς έβαλες φέτος στην Α΄ Λυκείου;

Ε: Από 8 έως 20!

Α: Και;

Ε: Τι και;

Α: Πέρασε αυτός που έβαλες 8;

Ε: Ε, ναι!

Α: Έμεινε κάποιος μαθητής στην Α΄ Λυκείου;

Ε: Αστειεύεσαι; Νομίζω ότι δεν πρέπει υπάρχει μαθητής σε όλη την Ελλάδα που να έχει μείνει στην ίδια τάξη λόγω βαθμολογίας.

Α: Γκολ!

Ε: Ποιος το έβαλε; Η Αργεντινή;;

Α: Εννοώ βρήκαμε το πρόβλημα! Άρα εσύ έκανες τη δουλειά σου, δίδαξες και με το παραπάνω την ύλη του μαθήματος, έδωσες φυλλάδια, έγραψες διαγωνίσματα, τεστ κτλ. και στο τέλος έκανες τις εκτιμήσεις σου, είπες ότι ο μαθητής πχ. «Α» γνωρίζει λιγότερα από αυτά που δίδαξα, γι’ αυτό τον αξιολογώ κάτω από τη βάση. Και έρχεται το σύστημα, που δεν είσαι υπεύθυνος, και σου λέει επειδή έχει project 20 θα περάσει με το μέσο όρο 9,5!!

Ε: Κατάλαβα που το πας και σε αυτό το σημείο έχεις |δίκιο|! Και το μαθητή «Α» θα τον ξανά δούμε στην επόμενη τάξη με τις γνωστές αδυναμίες.  Άρα δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και χωρίς σύρμα!

Α: Άρα τι πέτυχε το σύστημα; Να επιβραβεύει ένα αδύνατο μαθητή! Να του μάθει ότι με την ελάχιστη διάθεση, προσπάθεια και συμμετοχή θα προβιβάζεται στην επόμενη τάξη! Ένα τέτοιο πολίτη επιθυμεί το σύστημα; Ένα τέτοιο πολίτη ονειρεύεται; Ένα τέτοιο πολίτη προσδοκά;

Ε: Πολύ σωστά! Τον διδάσκει την αρχή της ελάχιστης προσπάθειας! Του δίνει λάθος εικόνα για την κοινωνία και τις συνθήκες δουλειάς που επικρατούν. Τον κάνει τεμπέλη!

Α: Επίσης, πόσο συμφέρει την πολιτεία να επενδύει σε ένα μαθητή που δεν τα καταφέρνει σε ένα δημόσιο Λύκειο; Δεν θα βόλευε να τον προωθήσει στα ΕΠΑΛ να του μάθει μια ειδικότητα και να τον κάνει χρήσιμο; Αντί τούτου τον κρατά στην χαλαρότητα του Λυκείου και στο τέλος τον επιβραβεύει με ένα πτυχίο που δεν θα έχει κανένα νόημα.

Ε: Τον κάνει να φοβάται όχι την ανεργία αλλά την εργασία, όπως έλεγε ο Σαράντος Καργάκος.

Α: Και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό…

Ε: Υπάρχει και άλλο Αρχιμήδη;

Α: Οι απουσίες;

Ε: Τι έγινε με τις απουσίες;

Α: Από φέτος ο μαθητής μπορεί να κάνει 114 απουσίες χωρίς καμία δικαιολογία! Όλες είναι αδικαιολόγητες οι απουσίες! Επίσης, οι απουσίες αυξάνονται σε 164 εάν ο μαθητής προσκομίσει ένα χαρτί γιατρού! Με αποτέλεσμα τους τελευταίους μήνες να κάνουμε μάθημα σε άδειες αίθουσες, όχι μόνο στη Γ΄ Λυκείου αλλά και στην Α΄ και Β΄ Λυκείου!

Ε: Όντως! Τα ίδια είχαμε και στο δικό μας σχολείο. Ψάχναμε τον τελευταίο μήνα τους μαθητές για να τους ενημερώσουμε για την ύλη των εξετάσεων και να κάνουμε μερικές επαναληπτικές ασκήσεις. Φέτος, το σχολείο άδειασε πολύ νωρίς παρόλο που το σχολικό έτος άργησε να λήξει!

Α: Εσύ έχεις 114 ώρες άδειας από τη δουλειά σου; Μπορείς να απουσιάζεις από το σχολείο σου τόσες ώρες χωρίς καμία δικαιολογία;

Ε: Προφανώς και όχι! Φαντάζεσαι ένας μαθητής να λείπει αυτές τις 114 ώρες από ένα συγκεκριμένο μάθημα; Πχ. από τα μαθηματικά;

Α: Επομένως ποιος φταίει; Εσύ που μπαίνεις και κάνεις το μάθημά σου κάθε μέρα με υπευθυνότητα; Εσύ που υποβάλλεις συχνά και πυκνά τεστ και διαγωνίσματα στους μαθητές σου; Εσύ που προσφέρεις καθημερινά το υλικό σου στο lisari για την άρτια ενημέρωση της μαθηματικής κοινότητας; Ή τελικά φταίει ο μέσος όρος 9,5 και οι 164 απουσίες που απαξιώνουν το μάθημά σου;

Ε: Γιατί δεν λες και για την ύλη που αλλάζει κάθε χρόνο λες και είναι μόδα;

Α: Όντως, η συρρίκνωση και οι μεταβολές της διδακτέας ύλης δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα… αλλάζει ανάλογα με την εκάστοτε επιτροπή.  

Ε: Συμφωνώ Αρχιμήδη, δεν μπορεί να προχωρήσει αυτή η κατάσταση στα δημόσια σχολεία, πρέπει να αλλάξει και είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει!

Α: Γιατί είσαι αισιόδοξος;

Ε: Μα αντιλαμβάνομαι ότι όλες οι αλλαγές έχουν την ίδια στόχευση, να γίνει καλύτερο το σύστημα. Πχ. με τις απουσίες αντιλαμβάνομαι ότι έπρεπε να απελευθερώσουν τους γονείς από την ομηρία των ιατρών με τα δικαιολογητικά που είχαμε φθάσει να δούμε δικαιολογητικό μαθητή από γυναικολόγο. Οι μαθητές υποκρίνονται ότι είναι άρρωστοι και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τις καταχωρίζουμε κάθε εβδομάδα. Καταλήξαμε στο αμήν με αυτή την υποκρισία γι’ αυτό επήλθε αλλαγή. Η συρρίκνωση δε της ύλη γίνεται μετά από τη δική μας διαμαρτυρία ότι είναι μεγάλη και δεν προλαβαίνουμε να τη διδάξουμε.

Α: Το ερώτημα είναι πότε η κυβέρνηση θα αντιληφθεί ότι αυτό το σύστημα δεν προχωράει άλλο. Δεν πρέπει να περάσει άλλη μια πενταετία για να έρθουν οι δραστικές αλλαγές.

Ε: Άρα πρέπει να αντιδράσουμε, να μεταφέρουμε τα σχόλια μας.

Α: Τι προτείνεις;

Ε: Θα στείλω ένα άρθρο στο lisari.blogspot.gr και εύχομαι να το διαβάσουν άνθρωποι που μας διοικούν, που κατέχουν θέσεις στο Ι.Ε.Π, άνθρωποι που έχουν το ίδιο σκοπό με μας, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης πέρα από πολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Α: Άσε το lisari και γενικότερα το διαδίκτυο. Αν μπορούσε να αλλάξει την καθημερινότητα τότε θα ήταν παράνομο. Θέλει κάτι πιο δραστικό.

Ε: Όπως;

Α: Να στείλουμε μια επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας.

Ε: Διαμαρτυρίας;

Α: Όχι κατά ανάγκη διαμαρτυρίας! Μια επιστολή που να καταγράφει όλα αυτά που συμβαίνουν στο σχολείο μας. Από εμάς περιμένουν να τα πούμε. Από εμάς περιμένουν να τα καταγράψουμε και να τα αναφέρουμε. Από τον ανώνυμο εκπαιδευτικό που δεν έχει σχέση με το συνδικαλισμό…

Ε: Εγώ πιστεύω ότι με τις επιστολές δεν κάνουμε τίποτα αφού δεν φθάνουν στα κατάλληλα πρόσωπα. Όλη αυτή η διαδικασία με τις επιστολές είναι χάσιμο χρόνου… εγώ προτείνω να καταφύγουμε στα μέσα διαδικτύωσης. Το διαδίκτυο είναι άμεσο και το παρακολουθούν  αρκετοί άνθρωποι του χώρους μας.  Έτσι μπορούμε να ενώσουμε τις φωνές μας.

Α: Με την επιστολή θα μετρήσουμε τις διαθέσεις των κυβερνόντων. Επίσης είναι και ένας επίσημος τρόπος προσέγγισης.

Ε: Και εμείς θα το κάνουμε;

Α: Αν περιμένουμε τους «άλλους» τότε μπορεί να καθυστερήσουμε άλλα τόσα χρόνια.

Ε: Ένα είναι σίγουρο, δεν διαμαρτύρεται αυτός που είναι ικανοποιημένος - βολεμένος ή αυτός που αντέχει.

Α: Εσύ αντέχεις;

Ε: Όχι φυσικά! Κάθε χρόνο μου είναι πιο δύσκολο να διδάξω. Πλέον δεν μπορώ να διδάξω Μαθηματικά Γενικής Παιδείας στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου. Άσε τα τμήματα του θετικού Προσανατολισμού, δράμα! Οι περισσότεροι μαθητές δεν εξετάζονται Πανελλαδικά στο μάθημα των Μαθηματικών διότι έχουν επιλέξει τους τομείς Υγείας.

Α: Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η άνοδος της Ελλάδας θα επέλθει πιο γρήγορα μέσω της Παιδείας.  Πρέπει να επενδύσουμε σε αυτήν για δούμε τα οφέλη της σε λίγα χρόνια. Όλες οι σκανδιναβικές χώρες επένδυσαν το μέλλον της χώρα τους στην Παιδεία και τώρα έχουν πολιτισμό! Εμείς γιατί δεν μιμούμαστε αυτά τα συστήματα;

Ε: Ρε συ μου πέρασε μια τρελή ιδέα!

Α: Για πες!

Ε: Μήπως όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία; Μήπως γίνονται για να πουν στο τέλος ότι το σύστημα των Εξετάσεων είναι αποτυχημένο άρα πρέπει να καταργηθεί;

Α: Δηλαδή να μας έχουν στήσει παγίδα;

Ε: Κάτι τέτοιο! Να μας έχουν επιβάλλει ένα σύστημα στην Παιδεία, να παλεύουμε όλοι, ιδιωτικοί και δημόσιοι εκπαιδευτικοί, για το καλύτερο των μαθητών και στο τέλος να αποτύχει και να μας χρεώσουν την αποτυχία του! Και να είμαστε στο τέλος υπόλογοι στην κοινωνία σε ένα σύστημα που μας επιβλήθηκε!

Α: Όντως τρελή ιδέα! Είναι ακραίο σενάριο και το λαμβάνω μόνο ως φόβο. Όλοι οι μεγάλοι μαθηματικοί είναι κοντά στη σχιζοφρένεια διότι σκέφτονται συνέχεια όλα τα ενδεχόμενα! Είναι από τη φύση τους καχύποπτοι! Επομένως, δεν θα σε κοντράρω άλλο και θα τελειώσω τον καφέ μου!

Ε: Εντάξει ψυχανεμίστηκα δυνατά!! Αλλά η υπομονή έχει εξαντληθεί και η αισιοδοξία μου δεν αντέχει και πολύ…

Α: Λέει μια αραβική παροιμία: «Αν είστε αμόνι, να είστε υπομονετικοί. Αν είστε σφυρί, χτυπήστε δυνατά».

Ε: Τώρα μου θύμησες και μία άλλη παροιμία που λέει «αν φοβάστε, μην το κάνετε. Αν το κάνετε, μην φοβάστε». Επίσης ο Καζαντζάκης έλεγε: «Οι πιο καλοί πεινούν κι αδικούνται, οι πιο κακοί τρων και πίνουν και κυβερνούν».

Α: Εγώ θα σε συμβουλέψω το εξής: «Ό,τι σκέφτεσαι γίνεσαι».

Ε: Τσε Γκεβάρα;

Α: Γκάντυ, φίλε μου, Γκάντυ.